Kronik granulomatöz hastalık:

NADPH oksidaz enzimi eksiktir. H2O2 üretilemez ve halid sistem kurulamaz. Bazı bakterilerle onların ürettiği hidrojen peroksid kullanılarak başa çıkılabilir ama katalaz pozitif mikroorganizmalar antioksidan etkileri ile bunu engeller ve sık tekrarlayan enfeksiyonlar oluşur.
En sık etken stafilokokkus aureus dur.

Adezyon moleküllerinde defekt:

LAD1, tekrarlayan bakteriel enfeksiyonlar ve yara iyileşmesinde bozulma ile karakterlidir. LAD2 daha hafif bir tablo olup tekrarlayan bakteriel enfeksiyonlara yol açabilir.

Fagolizozom fonksiyon bozukluğu: Chediak-Higashi sendromu (OR) nötropeni, defektif degranülasyon ve gecikmiş mikrobisidal aktivite ile karakterlidir. Lökositlerde dev granüller,melanosit defekti (albinizm), sinir defektleri ve trombosit defektleri (kanama bozuklukları) görülebilir. Lizozom ve fagozomun birleşmesi bozulmuştur. T lenfositleride etkilenebilir ve immün yetmezlik görülebilir.
Klinik olarak en sık görülen lökosit defekti kemik iliği süpresyonudur. Radyoterapi, kemoterapi ve kemik iliğine tümör metastazı sonucunda gelişir.

Lökositin yol açtığı zedelenmeler: Lökositlerin etkileri ve lökositlerden açığa çıkan ürünler aşağıdaki patolojik tabloların oluşumunda suçlanmaktadır.